داستانک

وبلاگ گروهی داستانک‌نویس‌های ایرانی

داستانک

وبلاگ گروهی داستانک‌نویس‌های ایرانی

مرا می زنند

من را کتک می زنند. می خواهند او را تنبیه کنند من را می زنند. دماغ انگشت او را بغل می کند من را می زنند. چِشم،هوس رانی می کند و هرچه هست می بیند، مرا می زنند. زبان بی ادبی می کند و هرچه می خواهد می گوید من را می زنند. حالا که این گونه است دیگر نمی گزارم کسی با او حرف بزند.

خواب و خستگی

در اداره از خستگی داشت خوابم می برد که مدیر من را از دور دید و نتوانستم بخوابم. وقتی به خانه رسیدم خستگیم بیشتر شده بود و دلخوش خواب بودم که فهمیدم پایه ی تختم در رفته است . کمی طول کشید تا درستش کنم و خسته تر شدم. می خواستم بخوابم که تلفن زنگ زد و خبر اخراجم را شنیدم، از دنیا خسته شدم، مدتی این خبر در ذهنم تاب خورد و نگذاشت بخوابم. پس از مدتی خواستم بخوابم که فهمیدم فن کوئلی که  نیمساعت پیش خودم روشنش کرده بودم باد سرد بیرون می دهد، خاموشش کردم ، دیگر باید می خوابیدم اما اتاق هنوز سرد بود. از زیر زمین چند پتو بالا آوردم و دستم را روی کمرم که درد گرفته بود گذاشتم و پتوها را  روی بدن خوردم انداختم ، خواستم بخوابم که از خستگی مفرط خوابم نبرد.