درباره من
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- محمود اروجزاده 6
- مرتضی توکلی 20
- هپلی 47
- متین پرداز 2
- ابتهاج عبیدی 30
- زهرا احمدنژاد 30
- _ 8
- علی اشرفی 23
- سحر 12
- اشکان نیری 7
- سعید آقایی 44
- ساما 22
- زهره 4
- سیامک احمدی 1
- محمد مبینی 1
- تهرونی 7
- داستانک آبی 5
- سهیل میرزایی 6
- امیر ح 4
- یاس 9
- مصطفی عابدینی 27
- سید مهدی کسایی زاده 2
- مهدی 22
بایگانی
- فروردین 1392 1
- مهر 1391 1
- تیر 1391 1
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 1
- بهمن 1390 1
- تیر 1390 1
- اسفند 1389 2
- بهمن 1389 2
- دی 1389 2
- آذر 1389 1
- مهر 1389 1
- شهریور 1389 3
- مرداد 1389 1
- تیر 1389 3
- خرداد 1389 2
- فروردین 1389 5
- اسفند 1388 12
- بهمن 1388 6
- دی 1388 5
- آذر 1388 2
- آبان 1388 7
- مهر 1388 12
- شهریور 1388 40
- مرداد 1388 8
- تیر 1388 6
- خرداد 1388 4
- اردیبهشت 1388 2
- فروردین 1388 6
- اسفند 1387 5
- بهمن 1387 2
- دی 1387 18
- آذر 1387 17
- آبان 1387 10
- مهر 1387 16
- شهریور 1387 20
- مرداد 1387 3
- تیر 1387 18
- خرداد 1387 16
- اردیبهشت 1387 27
- فروردین 1387 31
- اسفند 1386 20
- بهمن 1386 20
- دی 1386 10
- آذر 1386 19
- آبان 1386 6
آمار : 500799 بازدید
Powered by Blogsky
همین حوالی
مرد توی رودخانه افتاد. در حال غرق شدن، فریاد می زد و کمک می خواست.
چند جوان موبایل به دست با شنیدن صدای مرد، کنار رودخانه امدند .
چندروز بعد بلوتوث «غرق شدن واقعی یک ادم» سوژه ی خنده و تفریح شب نشینی ها شد.
زهرا احمدنژاد
شنبه 31 مرداد‌ماه سال 1388 ساعت 23:59
سلام
وبلاگ جالبی پیدا کردم ...خوشحالم که میبینم که این وبلاگ این همه اعضای فعال داره ..
داستانکت جالب و غمناک بود ..
سوژه ی به روزی رو انتخاب کردی که نیشدار بود.
موفق باشی
اول: به‌به! خانم احمدی. مدتی بود پیدایتان نبود. پیش خودم فکر می‌کردم حتما از دست این هپلی و علی اشرفی کلافه شده‌اید و «داستانک» را ترک کرده‌اید. خوشحالم که اینطور نبوده.
دوم: نمی‌دانم اشکال از من است یا داستانک‌ها. با زمان فعل اغلب داستانک‌ها مشکل دارم. مثلا در این داستانک تصور می‌کنم آخرین فعل بهتر است به جای «شد» «شده بود» باشد.
اول: به به ! اقای توکلی
خوشحالم که با حضورم خوشحالتان کردم .
از دست کسی کلافه نشدم . اما انگار خیلی ها از نبودنم کلافه شدند و گذاشتند و رفتند !! :))
خوشمان امد.
دوم: هر دوتایش خوب است. اما صد در صد اینکه من نوشتم بهتر است.
سلام،
زنده باد. شما خیلی زیبا و تأمل برانگیز با جنبه ای (در این مورد معناباخته یا absurd) از فرهنگمان وارد گفتگو (یا به اصطلاح اهل نقد، «مداخله ی نقادانه») شده اید. و به گمان من این کاری است که هر داستان خوبی باید انجام بدهد.
چون تمام فعل‌های داستان (غیر از می‌خواست)ماضی ساده‌اند، «شد» بهتره.
حلول مبارکت رو تبریک میگم به رمضان!