درباره من
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- محمود اروجزاده 6
- مرتضی توکلی 20
- هپلی 47
- متین پرداز 2
- ابتهاج عبیدی 30
- زهرا احمدنژاد 30
- _ 8
- علی اشرفی 23
- سحر 12
- اشکان نیری 7
- سعید آقایی 44
- ساما 22
- زهره 4
- سیامک احمدی 1
- محمد مبینی 1
- تهرونی 7
- داستانک آبی 5
- سهیل میرزایی 6
- امیر ح 4
- یاس 9
- مصطفی عابدینی 27
- سید مهدی کسایی زاده 2
- مهدی 22
بایگانی
- فروردین 1392 1
- مهر 1391 1
- تیر 1391 1
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 1
- بهمن 1390 1
- تیر 1390 1
- اسفند 1389 2
- بهمن 1389 2
- دی 1389 2
- آذر 1389 1
- مهر 1389 1
- شهریور 1389 3
- مرداد 1389 1
- تیر 1389 3
- خرداد 1389 2
- فروردین 1389 5
- اسفند 1388 12
- بهمن 1388 6
- دی 1388 5
- آذر 1388 2
- آبان 1388 7
- مهر 1388 12
- شهریور 1388 40
- مرداد 1388 8
- تیر 1388 6
- خرداد 1388 4
- اردیبهشت 1388 2
- فروردین 1388 6
- اسفند 1387 5
- بهمن 1387 2
- دی 1387 18
- آذر 1387 17
- آبان 1387 10
- مهر 1387 16
- شهریور 1387 20
- مرداد 1387 3
- تیر 1387 18
- خرداد 1387 16
- اردیبهشت 1387 27
- فروردین 1387 31
- اسفند 1386 20
- بهمن 1386 20
- دی 1386 10
- آذر 1386 19
- آبان 1386 6
آمار : 502138 بازدید
Powered by Blogsky
متخصص
از یه متخصص نازایی وقت گرفته بودیم. گفته بودن دکتر فوق العاده ایه.
هنوز روی صندلی ننشسته بودیم که گفت: ایراد از کدومتونه؟
خیلی تو ذوقم خورد. فکر کردم این ادبیات یه دکتره یا خاله زنک های فامیل؟
گفتم: من!
یه نگاهی به آزمایش‌های جورواجور چند ساله انداخت و ادامه داد: باید یه کورتاژ تشخیصی، بشی.
همسرم گفت: هر جور تو بخوای. اصلا مجبور نیستی.
گفتم: دکتر احمق!
هشت ماه بعد دخترم رو به دنیا آوردم. کورتاژ تشخیصی می تونست اونو از ما بگیره.
نرگس
یکشنبه 8 اردیبهشت‌ماه سال 1387 ساعت 11:33
. . . یه نگاهی به آزمایش‌های جورواجور چند ساله انداخت و ادامه داد: باید یه کورتاژ . . .
مثل بقیه نوشته‌هات، بی‌ایراد است، مناقشه‌برانگیز هم نیست!
بنابراین نظر دادن راجع بهش سخته.
با جمله اصلاحیت موافقم.
نظر مرا بخواهید به نظرم داستانک تان خیلی سطحی است. این سطحی بودن هم دقیقا بخاطر موضع داشتن داستانک تان است. از اول تا آخر دکتره شخصیت منفی و احمق است و راوی دانا و عاقل. نه هیچ چرخشی در داستان است نه هیچ غافلگیری. راوی و توصیفات نویسنده (البته مشخصا این دو یکی است در این داستان) همه در یک جهت و یک مسیر است. این جوری هیچ کشمکشی به وجود نمی آید. و حتما شما بهتر از من می دانید که اگر کشمکشی نباشد داستانی هم در کار نیست. داستان آنجا شروع میشود که یک عنصر با عنصری دیگر مخالفت می کند و بین این مخالفت یک الاکلنگ شکل می گیرد. منظورم از الاکلنگ این است که بین عناصر مخالفت کننده با یکدیگر یک بالانس و توازنی وجود داشته باشد و موضع گیری نویسنده چندان مشخص نباشد. حالا این عناصر هرچیزی که در داستان است می تواند باشد: شخصیت ها، دیالوگ ها، توصیف ها و... .
درضمن شکسته نویسی باید ضرورتی داشته باشد و همینطوری نمی شود یک جمله را شکسته نوشت. و همینطور نمی شود یک جمله را شکسته و جمله ی دیگر را کتابی نوشت. و همینطور نمی شود جمله ای که در اصل کتابی است را شکست و شکسته نوشت.
موفق باشید.