داستانک شیوه ای از داستان نویسی است که تمام مولفه های داستان و داستان کوتاه (طرح ، شخصیت ، هدف و...)  را داراست  و در عین حال بسیار کوتاه تر از یک داستان کوتاه است.

بارز ترین ویژگی یک داستانک کوتاهی آن است. در بیشتر موارد داستانک چند جمله بیشتر نیست ( و نه چند ده جمله) َ

در همین چند جمله، داستانک شخصیت (کاراکتر) دارد و این شخصیت ها در همین فضای کم پردازش می شوند.داستانک زاویه ی دید دارد، مانند داستان به شیوه های گوناگون روایت می شود. داستانک هدف دارد.

در واقع داستانک پاسخ مناسبی به  مخاطب روزگار صنعتی و ماشینی است. مخاطبی که دیگر مانند گذشته  فرصت و حوصله ای برای خواندن رمان یا داستان را ندارد.

برداشت های گوناگونی از اندازه ی داستانک شده است. برای نمونه برخی برای داستانک بودن مرز تعیین کرده اند.

55 کلمه ای ، 99کلمه ای و ... نمونه ای از مرز های تعیین شده برای داستانک هستند. اگرچه تعیین مرزهای فوق شاید برای برای شناسایی و تمایز داستانک با داستان بوده است.

اما این برداشتها صرفا سلیقه ای بوده و نگارنده با احترام به تمام نظرهای گوناگون معتقد است قرار دادن  حد ومرز برای داستانک باعث ضربه خوردن به معنا و شکست برخی ساختارهای داستانک می شود.قضاوت خواننده (جمع خوانندگان) بهترین معیار یا ملاک برای تعیین داستانک بودن یا نبودن یک داستانک است.اگرچه نباید مرزهای حدودی را زیر پا گذاشت.

به عبارتی قبل از این که حوصله ی  کم حوصله ترین خواننده سر برود، باید داستانک منظور خود را رسانده باشد.

بیشتر داستانک ها ویژگی دیگری نیز دارند ؛ آنها پایانی غافلگیر کننده دارند. شاید این غافلگیری در رویارویی با روزمره گی زندگی ماشینی است.و برای وارد ساختن ضربه ای به خواننده است تا به خودش بیاید.

 در آخر باید گفت کوتاهی داستانک دلیل بر سادگی آن نیست. بلکه در بیشتر موارد داستانکی کوتاه، چندین برابر اندازه ی خود خواننده را به فکر وا می دارد. 

****************************************  

_{1-    درباره ی آلمان ، مادام دواستال ، 1810}

مهدی ابراهیمی آبان ۸۸         وبلاگ داستانگو