{●} : درود بر شما. {■} : چه سلامی، چه علیکی! {●}: خانواده محترم خوب هستن؟ {■}: لازم نکرده از اونا بپرسی! {●}: خب،با اجازه شما؛ خدا نگهدار! {■}: آقا مرتضا! وایسا، اگر با صدای بلند آواز نخوانی؛ بهتره!لطف کن و نصب شبها با صدای بلند آواز نخوان! همسایه ها از تو گله مندند. {●}: ولی، من... . {■}: ببین آقا جان! لازم نیست با نعره بگی «من از قبی...لهء لیلی ...» می تونی همینو یواش زمزمه کنی. {●}: اما ... . {■}: برو معرفت یاد بگیر! {●}: دوست عزیز! من مرتضا نیستم و آقا مرتضا رو نمی شناسم! من دیروز آمدم طبقه دوم این ساختمان،آواز خوندنم بلد نیستم. {■}: ... ! |